Skocz do zawartości
  • Aby w pełni korzystać z forum musisz się zarejestrować i zsynchronizować konto z grą, więcej informacji znajdziesz tutaj.
    Jeżeli posiadasz problemy z synchronizacją napisz wątek w dziale Pomoc z synchronizacją konta.

Konkurs o 40 000 PLN


socooldomin
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Łabędź niemy[edytuj]

 
 
 
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Łabędź niemy
Cygnus olor[1]
(Gmelin, 1789)
 
Ilustracja
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ptaki
Podgromada Neornithes
Infragromada ptaki neognatyczne
Rząd blaszkodziobe
Rodzina kaczkowate
Podrodzina gęsi
Plemię Cygnini
Rodzaj Cygnus
Gatunek łabędź niemy
Synonimy
  • Anas Olor Gmelin, 1789[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania
Przybliżony zasięg:

     latem

     zimą

     cały rok

24px-Wikispecies-logo.svg.png Systematyka w Wikispecies
21px-Commons-logo.svg.png Multimedia w Wikimedia Commons
28px-WiktionaryPl_nodesc.svg.png Hasło w Wikisłowniku
220px-Cygnus_olor_flirt_edit.jpg
 
Łabędzie nieme podczas toków
220px-Cygnus_olor%2C_Upper_Silesia.jpg
 
Para łabędzi niemych w gnieździe
220px-CygnusOlorJuvenile.jpg
 
Młody łabędź niemy
220px-Swan_with_nine_cygnets_3.jpg
 
Łabędź niemy z dziewięciorgiem piskląt
220px-Cygnus_olor_MHNT.ZOO.2010.11.11.2.
 
Jajo łabędzia niemego

Łabędź niemy[4] (Cygnus olor) – gatunek dużego, częściowo wędrownego ptaka wodnego z podrodziny gęsi (Anserinae) w rodzinie kaczkowatych (Anatidae), zamieszkujący Eurazję od Wielkiej Brytanii i Francji po Pacyfik. Przeloty: luty-maj i wrzesień-grudzień. Zimuje w Europie, na Bliskim Wschodzie, środkowej i wschodniej Azji, rzadko w północnej Afryce i Pakistanie[5]. Introdukowany m.in. w Ameryce Północnej[6], Australii, Nowej Zelandii[5]. Polska populacja w większości odbywa krótkodystansowe koczowania. Nie wyróżnia się podgatunków[5][7]. Jest jednym z najcięższych ptaków latających.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

220px-Angenehmer_und_nutzlicher_Zeit-Ver
 
Łabędź niemy, miedzioryt kolorowany (Johann Daniel Meyer, 1748)[8]

Długość ciała 150–170 cm, długość skrzydła 53–63 cm[9], rozpiętość skrzydeł 200–240 cm[5]. Masa ciała samic 6,1–11,3 kg, samców 7,7–14,1 kg[10]. Samce z reguły wyraźnie większe od samic, dorosłe osobniki białe, dziób pomarańczowy z czarnym paznokciem na czubku, u nasady czarna narośl (większa u samców w okresie godowym). Nogi czarne. Skok i palce są dość gęsto pokryte niewielkimi, rogowymi tarczkami. Osobniki młodociane (do 3. roku życia) szare z szaroczerwonym dziobem. Nie mają narośli na dziobie. Dwuletnie ptaki zachowują jeszcze szarą głowę, szyję i lotki. Pisklęta mają szary puch, ale niektóre osobniki, należące do mutacji immutabilis (tzw. odmiana polska) – biały, jak również jasnoróżowe (cieliste) łapy. U ptaków tej odmiany nie występuje młodociana szata z brązowymi piórami (już w pierwszym roku upierzenie jest białe jak u dorosłych), a dorosłe osobniki zachowują jasną barwę łap i mają nieco bledszy dziób od odmiany „zwykłej”. Za odmianę immutabilis jest odpowiedzialna recesywna mutacja zlokalizowana na chromosomie płciowym, więc dziedziczy się ona jak np. hemofilia, z tą różnicą, że u ptaków to samice są płcią heterozygotyczną. Samice z mutacją immutabilis są więc zawsze białe, natomiast u samców ujawnienie się mutacji następuje tylko w przypadku posiadania dwóch kopii zmutowanego genu[11]. Wśród rodzeństwa z jednego lęgu z reguły są zarówno białe pisklęta tej odmiany, jak i ptaki szare, określane jako odmiana zwykła.

Płynąc często wygina esowato szyję, a skrzydła unosi w górę jak żagle. Dorosłe osobniki nie nurkują, choć pisklęta mają tę umiejętność.

Pierzą się raz w roku, zrzucając jednocześnie wszystkie lotki i stają się nielotne na ok. 6–8 tygodni. Pierzenie postjuwenalne odbywa się od września do stycznia.[potrzebny przypis] Na lądzie poruszają się niezdarnie wykonując powolne, kołyszące się ruchy. W wodzie natomiast radzą sobie doskonale, dzięki spiętym błoną trzem przednim, długim palcom (czwarty, tylny palec jest krótki).

Są to najcięższe obecnie w Polsce ptaki zdolne do aktywnego lotu. Aby wzbić się w powietrze potrzebują zbiornika wodnego, na którym wykonują kilkudziesięciometrowy rozbieg. Czasami startują też z rozległej, płaskiej powierzchni ziemi lub zamarzniętej tafli jeziora lub rzeki. Wzbijają się w powietrze zawsze pod wiatr, dopiero później zmieniają kierunek lotu. Powoli nabierają wysokości intensywnie pracując skrzydłami. Latają najczęściej około 50 metrów nad ziemią. Podczas lotu słychać głośny świst wolno i majestatycznie machających skrzydeł, spowodowany wibrującymi lotkami. W charakterystyczny sposób wyciągają wtedy szyje. Lądują prawie wyłącznie na powierzchni wody lub ewentualnie, w razie konieczności, na śliskim lodzie. Obserwowano także wielokrotnie stada łabędzi liczące ponad 200 sztuk żerujące na ozimych zbożach lub rzepaku. W niewoli często stosowane jest podcinanie lotek, co całkowicie uniemożliwia lot. Dorosły łabędź niemy może mieć ponad 25 tysięcy piór, z czego około 20 tysięcy znajduje się na szyi[12].

Wydają głosy takie jak wiele rodzajów chrząknięć, zachrypnięte gwizdy i parsknięcia, zwłaszcza w komunikacji, oraz syczenie na intruza próbującego wejść na ich terytorium.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Cały niżowy obszar kraju, akweny o różnej wielkości i charakterze: jeziora, stawy hodowlane, starorzecza, glinianki, torfianki, zbiorniki wiejskie i miejskie. W Polsce częściowo wędrowny, ostatnio wiele ptaków zimuje w kraju, zarówno na niezamarzających wodach śródlądowych, jak i na wybrzeżu Bałtyku, np. na Zatoce Gdańskiej. Zimą wiele ptaków przebywa w miejscach, gdzie są dokarmiane przez ludzi, m.in. duże stada gromadzą się na plażach Trójmiasta, na Wiśle w Krakowie oraz na Brdzie w Bydgoszczy.

Biotop[edytuj | edytuj kod]

Stojące zbiorniki wodne, z reguły z dużą ilością trzcin, w zimie również na wybrzeżu mórz, a na przelotach na wszelkich zbiornikach wodnych, nawet bardzo małych.

Liczebność[edytuj | edytuj kod]

W Polsce nieliczny, lokalnie średnio liczny. Według szacunków Monitoringu Flagowych Gatunków Ptaków, w latach 2010–2012 populacja lęgowa łabędzia niemego w Polsce liczyła 6000–7500 par lęgowych[13].

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Toki[edytuj | edytuj kod]

Pary, które dobierają się już jesienią, z reguły dochowują sobie wierności. Za pomocą obrączkowania wykazano jednak w Polsce zarówno nierzadkie rozpadanie się par, jak i kojarzenie z nowym partnerem po śmierci poprzedniego. Po zanurzeniu szyi w wodzie prostują się przyciskając piersiami. Oboje na początku wiosny obierają swoje terytorium, którego samiec gwałtownie broni. Odstrasza intruzów groźną postawą z wyciągniętą głową do tyłu i podniesionymi skrzydłami. W momencie zagrożenia rzuca się naprzód, odbijając się od powierzchni wody obiema łapami. Przepędzają inne ptaki wodne, uniemożliwiając im lęgi[14].

220px-Ona_spi.jpg
 
Para łabędzi: ona śpi – on czuwa

Gniazdo[edytuj | edytuj kod]

W trzcinach, pływające, rzadziej na lądzie lub w innych trudno dostępnych miejscach. Podkład tworzą gałązki i grubsze badyle, wierzch delikatne liście trzcin i sitowia, a wnętrze wysłane jest materiałem drobnym oraz dużymi piórami puchowymi[12]. Samiec przynosi budulec dziobem i podaje samicy, a ona układa go we właściwy sposób.

Jaja[edytuj | edytuj kod]

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając 5 do 9 jaj (oswojone łabędzice nawet do 12) w kwietniu lub maju.

Wysiadywanie[edytuj | edytuj kod]

Jaja wysiadywane są przez okres ok. 35 dni głównie przez samicę, podczas gdy samiec z reguły pozostaje w pobliżu, broniąc w razie potrzeby gniazda, zastępując samicę na krótkie okresy. Pisklęta są zagniazdownikami, opiekują się nimi zarówno samiec jak i samica. Zdolność do lotu uzyskują po około 4–5 miesiącach. Dwu i trzyletnie młode wprawdzie próbują budować już gniazdo, ale dojrzałość osiągają najwcześniej w 3. roku życia.

Pożywienie[edytuj | edytuj kod]

Pokarm roślinny, ale z dodatkiem małży, ślimaków i larw owadów. Młode w pierwszych dniach życia odżywiają się zbutwiałą roślinnością, którą zdobywa matka. Pokarm często wydobywany jest wprost z dna zbiornika poprzez zanurzenie całego przodu ciała i uniesienie tylnej części ponad wodę. Dziennie wyrywają do 10 kg zanurzonych roślin wodnych[14]. Nieprawidłowa dieta, na przykład bogata w chleb, może powodować anielskie skrzydło, schorzenie nieuleczalne u dorosłych ptaków.

Status, zagrożenie i ochrona[edytuj | edytuj kod]

W Polsce jest objęty ścisłą ochroną gatunkową[15], ujęty w Dyrektywie ptasiej.

@czerepach12 @TheTeoDen

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

W dniu 23.04.2021 o 19:23, JustKruci napisał:

Siema siema wraz z @Kszysiek rozdajemy kaskę za darmo.

Co możecie wygrać? 
Do wygrania jest kwota 40 000PLN która będzie podzielona na następujące miejsca;
1 miejsce - 25tys. PLN :o
2 miejsce -  10tys. PLN B)
3 miejsce - 5tys. PLN ;)
Jak wziąć udział w tym konkursie?
- Zostawić reakcję :4l: lub ❤️ pod tym tematem oraz komentarzem kszyśka.
- Pozostawić dowolny komentarz i oznaczyć w nim dwie wybrane przez Was osoby.
- Zaobserwować mnie oraz @Kszysiek

Powodzenia!


  Wyniki zostaną opublikowane na moim profilu dnia 02.05.2021r. w godzinach wieczornych.

kaska @Duanesix @MSCHic

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
 Udostępnij

  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Korzystając ze strony zgadzasz się na naszą politykę prywatności: Polityka prywatności, i akceptujesz regulamin witryny Regulamin